maandag 24 juni 2013

Kaart op bestelling

Deze hobby is werkelijk de leukste (en verslavendste) die er is (en dat zijn jullie uiteraard allemaal met me eens ;-p) maar er komen van die momenten waarop je denkt: waar moet je heen met al je creaties! Zelf ben ik vooral een kaarten-maker, maar niet echt een kaarten-verstuurder. Wel de gewone verjaardags- en sterkte-kaarten, maar ik ben niet echt van de "zomaar", "veel liefs" en "bedankt" kaarten. Vergeet ik gewoon te versturen... (veel te druk met... juist)

Nu heb ik al een paar keer eerder geprobeerd om wat kaarten te verkopen (ook om zo de kosten van deze hobby een beetje te drukken. Winst maken gaat sowieso niet lukken, gezien het aantal manuren (vrouw-uren) die in zo'n kaartje zitten, maar dat maakt me ook helemaal niet uit. Ik heb nu wat familie die kaarten bij me koopt (thanks!) maar nog produceer ik meer dan er opgaat. Dus, op zoek naar kopers...

Ik wil eigenlijk niet nog meer tijd achter de computer zitten dan ik nu doe, dus een webshop is niet mijn eerste keuze. Dan maar in de Real World. Nu woon ik in een héél (heul) klein (maar wel gezellig) dorpje, waar de gehele middenstand bestaat uit een bakker, een postkantoor en een snackbar/feestzaal. Het postkantoor verkoopt zelf wenskaarten en de snackbar is nou ook niet echt de plek waar je wenskaarten koopt. De bakker ook niet, maar ja je moet toch wat. Ook aangezien onze bakker, bij gebrek aan andere winkels, ook wat levensmiddelen verkoopt en de visitekaartjes van alle (thuis)kapsters en schoonheidsspecialisten uit het dorp op de toonbank heeft liggen. Van onze vriendelijke bakker mocht ik best een bakje met kaarten neerzetten op het tafeltje in de hoek. Ik heb er een doosje voor het geld naast gezet, een kort briefje met wat allemaal nog meer kan (qua bestellingen dan) en wat visitekaartjes. Resultaat na 2 weken: alle kaarten staan nog keurig in het bakje en het doosje is nog leeg. Maar ach, de aanhouder wint. De vrouw van de bakker zag waarschijnlijk mijn ietwat teleurgestelde gezicht toen ik vorige week in hun zaak stond, en vroeg of er ook Abraham-kaarten bij zaten. Ik hapte natuurlijk meteen en zei van niet, maar beloofde haar die middag nog een kaart in elkaar te freubelen, compleet met naam van de jarige erop. Zo gezegd zo gedaan, en ze was er erg blij mee.


Ze mocht hem van mij gratis hebben (nee, klopt, zo verdien je nooit wat), hoop zo wat credits op te bouwen bij haar zodat mijn bakje nog even mag blijven staan. Wie weet vertelt zij het voort en gaat het alsnog wat lopen.

Verkopen jullie je kaarten ook? Wat werkt? Ik zie wat webwinkeltjes maar mijn ervaring is dat je dan moeilijk te vinden bent voor mensen die je nog niet kennen. Heb je andere ervaringen? Do's & Don'ts zijn welkom!

Groetjes Joyce

10 opmerkingen:

  1. Vind je plan helemaal super om jouw kaarten bij de bakker te verkopen. Jammer alleen dat ze nog niet als warme broodjes over de toonbank gaan ;) Wel een goed idee om er eentje aan de vrouw van de bakker te geven. Mond-op-mond-reclame werkt vaak het beste. Een collega van mij heeft altijd een bak met kaarten in de docentenkamer staan en verkoopt zeer regelmatig wat (opbrengst gaat naar Alpe d'Huzes). Ik zou zeggen: de aanhouder wint. Laat je het weten als je een kaart verkocht hebt? De Abrahamkaart is trouwens hartstikke leuk.
    Groetjes, Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou toevallig ben ik er ook over aan het nadenken om mijn kaarten te verkopen. Heb ook nog geen idee hoe of waar. Gewoon nog niet opgeven. Ben benieuwd naar alle ideeen. Je kaartje is prachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nee, dat valt wel tegen. We hebben een huisje aan de weg staan waar we eieieren verkopen en daar staan ook wat kaarten bij. Heel af en toe verkoop ik een kaart of eigenlijk een paar tegelijk. Maar ik verstuur ook wel veel kaarten, grote Fam. Je Abraham kaart is leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Typ ik net een heel bericht... druk ik op backspace. Grom! Dus nu even de verkorte versie (sorry, 't was een gezellig bericht maar alles opnieuw typen vind ik vervelend haha). Ik vond je via Ellen, las daar over verslavingen en tape... voila... nieuwsgierig als ik ben als tape-fan kom ik even bij jou kijken. Verkopen via internet is lastig merk ik, vooral ivm verzendkosten. Ik heb wel veel bekijks en geinteresseerden gewekt met een Facebook-pagina. Is toch wat breder dan blogger en makkelijk te Liken voor FB-leden. Een apart tabblad op je blog heeft niet heel veel profijt (merk ik), op Blogger zitten natuurlijk vooral zelf-kaarten-makers. Je zet bij de Bakker vind ik een goede. Blijf gewoon doorzetten, het moet gewoon bekend worden. Mensen komen er toch voor hun brood en niet voor een kaart... dat moet even mond op mond reclame krijgen. En met zo een mooie kaart als uit deze post komt dat helemaal goed. Ik promoot al heel lang met succes in mijn familie. Toevallig heb ik vandaag op mijn werk mijn kaarten gepromoot in een vergadering en ik heb een blaadje met informatie EN foto's van mijn kaarten opgehangen in het gebouw. Met zo een aftrekstrookje er onder (zoals bij folders over kamers te huur haha), met mijn website, facebook en email. Vanmiddag zag ik dat er al een strookje af was, hulde! Heel veel succes in ieder geval, hopelijk verkoop je er op de een of andere manier wat! Groetjes, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. "Dus nu even de verkorte verise" hahahaha.... euh juist!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tja, verkopen doe ik vooral aan familie, vrienden en in onze kerk. Geld is voor het goede doel, o.a. Voor de stichting waar mijn zusje voor werkt in Brazilië. Ik neem wel eens een bakje mee met kaarten naar een verjaardag ofzo. En dat werkt goed. Maar helaas heb ik op dit moment geen voorraad. Ga ik weer in de zomervakantie opbouwen hopelijk.
    Je abrahamkaart is echt heel mooi! Gave kleuren!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat het een verslavende hobby is ben ik helemaal met je eens-> ik ben vandaag bij de Hema geweest... (Need i say more)
    Wat leuk dat je je kaarten bij de bakker mag plaatsen! Het gaat vast nog wel lopen, zeker als de verkoopster ook tevreden is. Succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel herkenbaar. Ik maak er ook meer dan ik stuur, heb wel een webwinkeltje en verkoop daardoor soms wat.Maar toch ook vooral aan familie en een vriendin. Hopelijk ontdekken de klanten bij die bakker dat er mooie handgemaakte kaarten staan! Misschien kan ze wat reclame voor je maken.
    Je Abrahamkaart is gaaf geworden!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. wat een leuk verhaal! ik denk dat de aanhouder wint! ik merk ook dat verkopen lastig is. wel heb ik kaarten in de familie verkocht voor een goed doel, dat ging heel goed! maar dan heb ik de prijs erg laag gehouden en een goed doel trekt mensen toch eerder :). mijn doel was ook niet echt om iets terug te verdienen aan mijn hobby, maar meer dat ik me dan ook nog nuttig inzet :). succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik zag je bericht vandaag en ik ben even terug gegaan naar dit bericht ivm je kaart verkoop. Ik verkoop mijn kaarten, bij collega's en in een bloemenwinkel, beide lopen als een trein, en als ik wil ben ik zo door mijn voorraad heen. Ik maak ook veel kaarten op bestelling met een persoonlijke tint.Je moet het tcoh hebben van de mond op mond reclame. En vooral in een klein dorp moet dat toch lukken. Je hebt er in ieder geval al wat verkocht, en ook de vrouw van de bakker heb je al getrakteerd op een mooie kaart Ik zou het net als je zegt de prijs niet te hoog in zetten, dat verkoopt niet. Het belangrijkst is dat de matriaal kosten eruit zijn, de uren zijjn onbetaalbaar, maar dat geeft niet. Heel veel succes met de verkoop, aan je kaarten ligt het niet die zijn super. Groetjes,Ingrid.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik vind het heel leuk als je een reactie achterlaat, ik lees ze met veel plezier!